Siz; evinizde sıcak gecelerinizin keyfini sürerken bilin ki dışarıda, o dışarının hain soğuğunda; soğuktan kuytu köşelere saklanarak kurtulmaya çalışanlar vardır.
Bilin ki o kuytu köşelerdeki soğuk; onların canlarına kastedecek kadar içlerine işlemiştir ama çaresizlik içinde yapacak başka bir şeyleri yoktur.
Onlar; o anı yaşamak ve ne yazık ki yaşadıklarını hissetmek zorundadırlar.
Gecenin karanlığındaki herkese düşman gölgeler; aslında onların yalnız gecelerinin arkadaşlarıdır ama kuytuları mesken edinmiş acımasız soğuk; gölgelerle arkadaşlıklarını da yoldan çıkarmış ve yerine içlerinden atamadıkları sinsi korkuları yerleştirmiştir.
Bir yandan soğukla mücadele ederken, bir yandan da gecenin sabaha yolculuğunda zaman ilerledikçe açlık onları arkalarından vurmuş ve güçlerini, dirençlerini onlardan almıştır.
Artık onlar; muhtaçlığın son noktasını mecburen öğrenirken, aynı zamanda yalnız ve eziktirler. Her şeyden önemlisi; artık onlar ne yazık ki yaşamla kaybetme olasılıkları yüksek bir savaşa başlamışlardır.
Onlar; insanlığın ne olduğunu düşünerek vakit kaybetmekten hatta belki vicdanınızdan vazgeçmişliğinizle gecenin bir yarısı pencerenizden baktığınızda göremeyeceğiniz yalnızlardır.
Onlar; aç olduklarından haberiniz olmayan ama açlıktan ölmek üzere olan yegâne insan dostlarıdır. Az sonra belki de açlıktan ölecek olan dostlar.
Yani siz; sıcak evinizde otururken ya da yorganınızın altında uyurken, onlar; mahallenizdeki sizin asla bilmediğiniz kuytu bir köşede aç olarak soğuktan donarak ölmek üzere olan hayvanlardır.
Onlar; ölürken üstlerine soğuk yağan, karda ölenlerdir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder