24 Eylül 2012 Pazartesi

FONDA MÜZİK


Karanlıkta denize girmek müthiş bir tecrübedir.
Keyfin tecrübesi…

Hele bunu bir tekneden değil de bir sahil kasabasında herkes çekildikten sonra yaparsanız; bunun inanılmaz keyifli olduğunu işte o anda, denize girdiğiniz o anda hissederek ve de hissettiğinizi yaşayarak anlarsınız.

Kulaçlarınız sizi sahilden uzaklaştırdığında, artık sahille aranıza deniz yerleştiğinde; bu sefer garip bir duyguya kapılırsınız.

Yalnızlık sarar sizi ama içinizdeki kimsesizliğiniz de; sizi sarmalayan yalnızlığınızı yalnız bırakmamıştır.

Hatta zaman zaman karanlık; tarifi zor bir korkuyu yalnızlığınıza ve kimsesizliğinize eşlik etsin diye içinize getirir.

Ve tabi deniz; dalgaların sessizliğindeki fon müziği ile hepsine ve o anınıza renk katarcasına size eşlik ediyordur.

Siz ise sadece dinleyici, sadece figüransınızdır.
Tıpkı yaşamınızda olduğu gibi…

Başrolünü sizin oynadığınız yaşamınızda bazen sadece figüran olduğunuzu anladığınız gibi…

Öyle çaresiz…
Öyle yalnız…
Öyle kimsesiz…
Öyle korkak…

Ve fonda bir müzikle…