ISSIZ KADINLAR

Issız adam diyenler nedense ıssız kadınlardan hiç bahsetmezler.
Oysa emin olun onlar ıssız adamlardan daha çoklardır.


Affetme duygusunun tüm diğer duygularını bastırmasıyla;
kendilerine karşı en acımasız erkekleri,
en adamsız yürekleri bile affetmezler mi?


Onlar sevgi ile nefes alan özel kadınlardır.
Onlar kalplerinde hiç beklemedikleri bir anda doğan sevgilerini yalnız başlarına büyütürler.
Çünkü güçlüdür ıssız kadınlar.
Öyle güçlüdürler ki terk edilmişlik veya yok sayılmalar
onları çok üzer, yıkar, perişan eder ama yine de yok edemez.


Onlar en ufak heyecanlarını asla unutmazlar.
Unutmadıkları gibi onlara dayanarak yeni hayaller kurarlar.


Issız kadınlar etraflarındaki kalabalıklara rağmen yalnızdırlar.
En sevildikleri, sevgiyi en yoğun yaşadıkları anda bile
terk edilme, aldatılma duygusunu içlerinde barındırırlar
ve o duygular onların yalnızlıklarının tek arkadaşıdır.


Kimse bilmez ama onların kalplerinde;
kimsenin giremediği, giremeyeceği ıssız bir yer vardır.


Onlar o ıssızlıklarında; tüm isyanlarının, tüm duygularının saf halini beslerler.
Her şeyi unutur, her şeyi hatırlarlar ama o ıssızlıklarında yaşananları kimse ile paylaşmazlar.


Onlar sevgiye aç geldikleri dünyada sevgiye hiç doymamış olarak yaşarlar.
Ve öyle ölürler.
Çünkü onlar ıssız kadınlardır...


Belki kendilerinin bile bilemediği; yalnızlıkların onlara can verdiği,
yalnızlıkların onlara umut verdiği, yalnızlıkların onları hayata bağladığıdır.
Çünkü onlar ıssızlardır.


Hiçbir erkek, göremez bu ıssızlıklarını, kalplerinde sakladıkları o ıssız yeri...
Hiçbir erkek, istese de keşfedemez bilinmezlerinde saklı o ıssızlığı...
Çünkü onlar ıssız kadınlardır.


Onlar, o ıssız kadınlar; aslında bizim sandığımız bazı özel kadınlardır.
Ama asla bizim değillerdir.
Hiçbir zamanda olmayacaklardır.
Olmazlar.
Çünkü onlar ıssızdırlar.
Çünkü onların yüreklerinde kimsenin bilmediği ıssız bir yer vardır.