İç dünyalarında neler yaşandığı bilinmeyen; sevdalarını, kavgalarını
belki de gereksiz bir şekilde içlerinde büyüttükleri için küsen insanlar vardır.
Gururun ateşlediği yüreklerin isyanıdır,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Başka gözleri, başka yürekleri bencilce sahiplenmelerinin yanılgıları ile yüzleşmeleridir,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Arkadaşlıkları dostluk, dostlukları bağımlılık boyutunda olduğunun imasıdır,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Kardeşliklerinin candanlığı,
can verip can istemeyecek kadar büyüklüğünün göstergesidir,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Çocuk yüreklerini sahiplenen anne babalara;
yüreklerde hiç solmayacaklarının ispatıdır,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Yaşlı yüreklerin genç kıpırdanışlarıdır,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Ömürlük sevdaların günlük olaylara mağlubiyetinin ezikliğidir,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Günlük olayların ömürlük sevdaları yıprattığının suskunluğudur,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Tercih edilmemenin tercih edilene isyanıdır,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Sevginin arzuya yenilgisidir,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Sevgisiz kaldığına inananların;
sevgi dağıtan yumuşak yüzlere sırtını dönmesidir,
o küsmeler.
Ama söyleyemezler.
Çünkü küstür.
Çünkü üzgündür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder